آرامگاه فردوسی محل خاکسپاری حکیم ابوالقاسم فردوسی در توس است.این بنا به دست هوشنگ سیحون بر پایه طرح پیشین کریم طاهرزاده بهزاد با اندکی تغییر در اندازه وتزئینات،طراحی و بازسازی شد.معمار مجری ساختمان حسین لرزاده و حسین حجار باشی زنجانی و نقی درودیان مباشر ساخت این بنا بودند.آرامگاه فردوسی در سال1313هجری شمسی برابر با1934میلادی گشوده شد.

آرامگاه فردوسی بارها ساخته و ویران شده است.در گزارش هایی که در دو سده اخیر از سوی پژوهشگران ایرانی و خارجی انجام شده بود،بنایی محقر و پوشیده از گندم زار به چشم آمده است.سرانجام در آغاز سده چهارده خورشیدی و همزمان با ملی گرایی نوین ایران،تلاش ها برای ساخت آرامگاهی شایسته فردوسی از سر گرفته شد.مساحت کنونی مجموعه آرامگاه نزدیک به شش هکتار و در بردارنده باغ آرامگاه،استخر و تندیسی از فردوسی اثر ابوالحسن صدیقی در جلوی آن،بنای یاد بود،ساختمان های اداری،کتابخانه،موزه،آرامگاه مهدی اخوان ثالث و آرامگاه محمد رضا شجریان است.معماری داخلی بنا نیز در بردارنده کاشی کاری ها،نقش های سنگی برجسته از داستان های شاهنامه و کتیبه هایی از سنگی از سروده های فردوسی و دیگران است.

این بنا در تاریخ 18آذر1354با شماره ثبت 1176 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

چه جاذبه‌هایی در آرامگاه فردوسی وجود دارد؟

آرامگاه فردوسی به‌عنوان یکی از جاذبه‌های گردشگری شهر طوس استان خراسان، هر ساله پذیرای کسانی است که به فرهنگ و ادب این مرز و بوم علاقه فراوانی دارند. حضور در کنار شخصی که 30 سال برای زنده نگاه‌داشتن زبان پارسی تلاش کرده است، افتخار بزرگی خواهد بود. زمانی که به مشهد سفر می‌کنید می‌توانید چند ساعت از این مکان ارزشمند بازدید کنید، موزه، کتابخانه و مقبره عالم بزرگ، حکیم ابوالقاسم فردوسی را از نزدیک ببینید. ازطرفی جاذبه‌های دیگری در این منطقه وجود دارد که دیدن آن‌ها خالی از لطف نیست.

آشنایی با امکانات آرامگاه فردوسی

مساحت آرامگاه فردوسی بیش از 6 هکتار است، البته مساحت فضای اولیه کمتر بوده اما در اوایل سده 30 بخش عظیمی از اطراف باغ اصلی به آن اضافه شد و مساحت آن به مقدار کنونی رسیده است. بنای اصلی که با الهام از سازه‌های دوره هخامنشی ساخته شده  است در مرکز قرار گرفته و روبه‌روی آن می‌توانید استخری بزرگ ببینید که انعکاس بنا در آن دیده می‌شود.

در مقابل استخر، مجسمه فردوسی ساخته دست ابوالحسن صدیقی قرار گرفته و در داخل استخر نیز 3 دسته فواره ده‌تایی طراحی شده است. فواره‌ها به‌شکل نیلوفرند و تعداد آن‌ها نمادی از 30 سال مشقت حکیم ابوالقاسم فردوسی برای نگارش بزرگ‌ترین اثر، یعنی شاهنامه است.

از دیگر بناهای موجود در آرامگاه فردوسی می‌توان به ساختمان اداری، موزه و کتابخانه اشاره کرد. جالب است بدانید که موزه فعلی در گذشته محلی برای استراحت بوده و از سال 1384 شمسی و به‌همت دکتر بهروز احمدی به موزه تبدیل شده است. داخل موزه مجموعه‌ای خاص از عتیقه‌جات کشف‌شده در همین منطقه نگهداری می‌شود.

ویژگی معماری آرامگاه فردوسی

آرامگاه فردوسی بنایی با شکوه و تماما ساخته شده با سنگ است، آرامگاه به صورت چهارگوشه و از  مکعب های بزرگ سنگی بنا شده است؛ در چهار طرف بنای آرامگاه پلکان وجود دارد که بعد از بالا رفتن از آن ها شکوه بنای اصلی حس می شود، بنایی سنگی با ارتفاعی حدود ۱۸ متر که نما و ستون های آن از سنگ مرمر پوشیده شده اند و در طرفین آن کتیبه هایی بزرگ روی بنا دیده می شود؛ طراحی سر ستون های بنا متاثر از تخت جمشید بوده و قرنیز و حاشیه هایی تزئینی دارد؛ روی کتیبه نمای جلوی آرامگاه دوازه بیت نخست شاهنامه حک شده است و در سه طرف دیگر آرامگاه کتیبه های دیگری از اشعار فردوسی دیده می شود، این قسمت اصلی ترین نمای بنا است، در اطراف هر کتیبه دو ستون قرار دارد و در هر ضلع نیز ستونی دیده می شود که مجموعا ۱۲ ستون را تشکیل می دهند؛ در کتیبه ای دیگر در قسمت پایین تر بنا نوشته ای در مورد ساخت آرامگاه و بزرگداشت فردوسی دیده می شود.

آرامگاه فردوسی یکی از مهم ترین مکان های توریستی مشهد

منبع:https://rexanairport.com